Презентация на тему "Жыццё і творчасць Кузьмы Чорнага"

Содержание

• 
  Слайд 1

  Жыццёітворчасць Кузьмы Чорнага

• 
  Слайд 2

  Дзяцінства

  Кузьма Чорны (сапраўднаеімяРаманоўскіМікалайКарлавічнарадзіўсяна Случчынеўсялянскайсям’і Карла ФеліксавічаіГлікерыіМіхайлаўны. У 1907 бацькіягопераехаліўфальваракВінцэнтова. Тут здапамогаймацінавучыўсячытаць. Сяродпрачытанага Чорны ўспамінаў Біблію, нештазтвораў Талстога, розныяпалітычныябрашуры. У дзяцінстве добра маляваў, іграў на розных музычныхінструмэнтах, меўпрыгожыголас, іграў у школьных спэктаклях. Каб сын мог наведваць школу, сям’яРаманоўскіхкінула панскую службу іў 1908 вярнулася на бацькаўшчыну, у мястэчка Цімкавічы, штона паўдарозепаміж Нясьвіжам і Капылём. ВучыўсяўЦімкавіцкім народным вучылішчы, дзепаказаўсябездольнымвучнем. Пасьлясканчэннявучылішчаў 1913 настаўнік разам зіншымівыдатнікамірыхтаваўяго да паступленняўНясьвіжскуюнастаўніцкуюсемінарыю. Затым два гады працаваў на гаспадарцы, разам збацькамнаймаўсяцесьлем да землякоў. На далейшайвучобе сына настаяламаціЧорнага.

• 
  Слайд 3

  Гады навучанняіпрацы

  У 1916—1919 вучыўсяўНясвіжскайнастаўніцкайсэмінарыі. АкрамясэмінарскайбібліятэкімеўмагчымасьцьнаведвацьібагатуюРадзівілаўскуюбібліятэку. На аматарскайсцэневыконваў ролю Пустарэвічаўкупалаўскай «Паўлінцы». У вынікуПершайсусьветнайвайнысэмінарыяпэўны час дзейнічалаў Вязьме. Па вяртанніўНясвіжвыявілася, штоў 1919 палякізачынілісэмінарыю. Толькіў 1920 Чорны скончыўвучобуістаўнастаўнікам. У 1921 прымаўчынныўдзел у працымясцовыхСаветаў — працаваўсакратаромЦімкаўскагаваласногарэўкома, звясны да восенібыўсправаводамСлуцкагапавятовагаваенкамата, затым — сакратаромаддзеланароднайадукацыіпрыЦімкаўскімваласнымрэўкоме.

• 
  Слайд 4

  пачатактворчага шляху

  З восені1922 г. ужо настаўнікЦімкаўскайсямігодкі, аднак, не захапіўшысяпэдагагічнайпрацай у 1923 годзепаступіў на літаратурнаеаддзяленнепэдагагічнагаБеларускагадзяржўанагаўніверсітэту. У гэтымжагодзестаўсябрамлітаратурнагааб’яднання «Маладняк». Яшчэстудэнтам у 1924 г. пачаўпрацаваць у газеце«Беларускаявёска».

• 
  Слайд 5
  

  У 1925 г. з-запраблемаўзлёгкімібыўвымушаныпакінуцьвучобуіадправіццаў Крым. У 1926—1931 — старшыняігалоўнырэдактарлітаратурнагааб’яднання «Ўзвышша». У 1932—1937— галоўныліткансультанткабінетамаладогааўтарапры СП БССР. З 1934году — сябра Саюзупісьменнікаў  БССР.

• 
  Слайд 6

  Жыццёітворчасцьў гады вайны

  Арыштаваны 14 кастрычніка 1938 г. Каля 8 месяцаўадсядзеўу Мінскайтурме, а затымбыўвызвалены 8 чэрвеня 1939 г. Трыновыяраманы, аб’ёмнаелітаратуразнаўчаедасьледаваннепаэмы Я. Коласа «Новая зямля» згарэліўпершыяднівайны. З напісанагаўгэты час захаваласятолькіп’еса «Ірынка» (1940). З пачаткамвайны разам збежанцамідайшоў да Крычава. 10 ліпеня 1941 г. уступіў у шэрагіЧырвонайарміі, алепразнекалькі дзён быўадкліканыўКлімавічыўгрупудруку. У гады ВялікайАйчыннайвайныжыў у Маскве, працаваўугазеце-плакаце «Раздавімфашысцкуюгадзіну» (1941-1944), часопісе «Беларусь». У час вайныпрацаваў над раманамі «Вялікідзень» (1941—1944), «Пошукібудучыні» (1943), «Млечны Шлях» (1944), аповесьцямі (засталісянезакончанымі) «Скіп’ёўскі лес», «Сумліцкаяхроніка», «Смага».

• 
  Слайд 7

  Творчы шлях Кузьмы Чорнага

    У 1927 г. быўапублікаваныягопершыраман "Сястра", у 1928 – «Зямля". Аповесці «ЛявонБушмар" (1929), "Вясна" (1930), незакончаныятворы "Вецері пыл" (1927-1929), "ідзі, ідзі" (1930), зборнікіапавяданняў «Вераснёвыяночы" (1929), "Нянавісць", "Буры" (абодва 1930) сведчылі не толькіправыключнуюпрацавітасцьмаладога творцы, алеіпраперапоўненасцьягоідэямі, тэмамі, вобразамі, штопрасіліся на паперу.   

• 
  Слайд 8
  

  Да пачатку 1930 г. у Кузьмы Чорнага выспела маштабнаятворчая задума– "паказаць у мастацкіхвобразахгісторыюбеларускага народа... ад знішчэнняпаншчыныі да нашых дзён". Аднакграмадска-палітычнаяатмасферагэтага часу была маласпрыяльнай для творчасці. Таталітарнаясістэмараспачаламэтанакіраванаевынішчэннеўсягосвядомага, духоўнага, таленавітага. Творчаяактыўнасцьпісьменнікапрыкметназнізілася, быліапублікаваныраманы «Бацькаўшчына" (1931), «Трэцяепакаленне" (1935), "Трыццаць год" (1934), аповесць "Люба Лук'янская" (1937), зборнік "Брыгадзіравыапавяданні" (1932).

• 
  Слайд 9

  Апошнія месяцы жыцця Кузьмы Чорнага

  Летам 1944 вярнуўсяў Мінск, два месяцы туліўсязсям’ёй у прахаднымпакоібудынкаСаюзапісьменнікаў на вуліцыБэрсана. У дзеньсьмерцізрабіўзапісудзённіку: «Я жыву як апошняепакідзішча... Я гінуі не магу выкарыстаць як трэба свой талент. сілы мае трацяццаімарнуюцца без карысьці... Божа, напішы за мяне мае раманы, хіба так маліцца, цішто?» Памёр 22 лістапада 1944 г. У пакоі-кватэры. Пахаваны на Вайсковыхмогілках у Мінску. УзнагароджаныордэнамЧырвонайЗоркііпартызанскіммэдалём.