Презентация на тему "Андрэй макаенак"

Содержание

• 
  Слайд 1

  Андрэй макаенак

  Біяграфія

• 
  Слайд 2
  

  АндрэйЯгоравічМакаёнак – народны пісьменнікБеларусі (1977). ЛаўрэатДзяржаўнайпрэмііБеларусіімя Якуба Коласа (1974, за трагікамедыю «Трыбунал» і камедыю-рэпартаж «Таблетку пад язык»), ЛітаратурнайпрэмііімяЯнкі Купалы (1962, за камедыю «Лявоніха на арбіце»).УзнагароджаныордэнаміПрацоўнагаЧырвонагасцяга, Кастрычніцкайрэвалюцыі, «Знак пашаны», медалямі, ГанаровыміграматаміВярхоўнагаСавета БССР, Украіны і Малдовы. Член СП Беларусі з 1949 г.

• 
  Слайд 3
  

  НарадзіўсяАндрэйЯгоравічМакаёнак 12 лістапада 1920 года ў весцыБорхаўРагачоўскагараёнаГомельскайвобласці. Яго дзяцінства было такое ж, як і ў іншыхсялянскіхдзяцейтаго часу.  Стравы, прыгатаваныя з лебяды, лісцяліпы і наватбацвіння. Бацькабыўарганізатараммясцовагакалгаса, вялікімактывістам. Ён не даваўсваімстарэйшым сынам Андрэю і Івану, нягледзячы на іхдзіцячыўзрост, адседжвацца дома. Бацькоўская хата

• 
  Слайд 4
  

  Быўпалітруком роты, пазнаў усе цяжкасцівайсковагажыцця. Частыяваенныяпаходы з поўнайвыкладкай, бяссонныяночыпадчасбаявыхтрывоггартаваліхарактар і волю маладогабайца, якіяспатрэбілісяпотым, кабвыстаяць у неймавернацяжкіхфрантавыхумовахВялікайАйчыннайвайны. У 1942 годзеМакаёнкудавялосяўдзельнічаць у гераічнымКрымскімдэсанце. Тадыёнбыўвельміцяжкапаранены і амаль год знаходзіўся ў шпіталі.

• 
  Слайд 5
  

  На ўсёжыццё ў АндрэяЯгоравіча ў ступнях засталосятрынаццацьаскепкаў ад варожайміны, а пасляраненнянаогулхацеліампутавацьногі, але мужнычалавек не згадзіўся на аперацыю і ў тылавымшпіталі ў Краснадары яму іхўратавалі. Макаёнкаўскаялюбоў да жыцця, рашучасць, наватрызыка не раз дапамагалі яму ў самых складаных, крытычныхжыццёвыхсітуацыях.

• 
  Слайд 6
  

  Макаёнакадразуўключыўся ў работу. Ён разам з іншымібудаваўжыллё ў вёсках замест лясныхзямлянак, арганізоўваўвучэбныпрацэс у школах, некаторы час нават сам працаваўваенруком у Журавічах. ПасляЖуравічаўёнадзін год узначальваўгаркомкамсамола ў Гродне і прыкладнастолькі ж часу загадваўпарткабінетам у Магілёве. У гэты ж перыядадбыўсяпрыходМакаёнка ў драматургію. У пасляваенныя гады, калі не хапала кніг, тэкстаўп’ес для самадзейныхмастацкіхпастановак, маладыкамсамольскіработнік, кабзаняцьгарадскуюмоладзьпасляпрацоўнага дня, напісаў для аматараўсцэнічнагамастацтва Гродна аднаактовуюп’есу “Добра, калі добра канчаецца”. Спробааказаласяўдалай: творбыўадзначаныдыпломам і прэміяй на рэспубліканскім конкурсе, аб’яўленымупраўленнем па справах мастацтва і культуры БССР. 

• 
  Слайд 7
  

  Макаёнкацягнула на радзіму, у Журавічы. Там засталасяаднамаці з трымадзецьмі і ўнукам. Працуючы ў Гродне і Магілеве, АндрэйЯгоравічзаўседыклапаціўсяпра родных: дапамагаў у сельскагаспадарчых работах, дзяліўся пайком, яківыдаваліпартработнікам. Але ездзіць да дому было надтадалёка, і Макаёнакпапрасіўдазволу ў ЦК, кабягоперавялібліжэй да дому. Просьба была задаволена і ёнстаўпрацаваць у Журавіцкім райкоме партыіпамочнікамсакратара. У гэты ж час пазнаёміўся з ІванамШамякіным, якіўжовыдаўнекалькіаповесцяў і апавяданняў З братамІванамЯгоравічам. 1950 г.

• 
  Слайд 8
  

  Дружба з вядомымбеларускімпразаікампрацягваласяўсёжыццё. Пачынаючыялітаратарыпрагліведаў. Яны паступілі ў партыйную школу ў Мінску. АндрэйЯгоравіч і ў час вучобыстараўсяпадтрымацьсваіх родных: ёнпрымудрыўсяжыць на паловустыпендыі, а другую аддаваўсям’і. Паслязаканчэнняпартыйнай школы А. Макаёнакпрацаваўзагадчыкамаддзела прозы часопіса “Вожык”. Пачаласяягоактыўнаялітаратурнаятворчасць.

• 
  Слайд 9
  

  Актыўнаўдзельнічаўпісьменнік і ў грамадскімжыцці. У 1965 годзе ў складзебеларускайдэлегацыіпрымаўудзел у рабоцеГенеральнайАсамблеі ААН, у 70-я гады выконваўабавязкідэпутатаВярхоўнагаСаветарэспублікі. Прашматграннасцьталенту А. Макаёнкасведчацьягокінааповесць «Твой хлеб», сцэнарыіфільмаў «Шчасцетрэбаберагчы», «КандратКрапіва», «Рагатыбастыён», тэлефільм «Паслякірмашу», перакладытвораўсавецкіхдраматургаў на беларускую мову (АляксандраКарнейчука, ЛеанідаЗорына і інш.), артыкулы па праблемахдраматургіі, тэатра і кіно.

• 
  Слайд 10
  

  А. Макаёнаквыношваў мару «напісацьраман. Лірычны». На жаль, мары гэтай не суджана было ажыццявіцца: ёнраптоўнапамёр 16 лістапада 1982 года. Імянароднагапісьменніка А. МакаёнкапрысвоенаГродзенскайцэнтральнайбібліятэцы і Журавіцкайсярэдняй школе Рагачоўскагараёна. Яго імем названа адна з галоўныхвуліцнашайсталіцы, на якойёнжыў і на якойзнаходзіццаБеларускаетэлебачанне. ІмяМакаёнканосіцьвуліца ў Гомелі. На радзімепісьменніка, у Журавічах, устаноўленыпомнік (1982). У Журавіцкайсярэдняй школе створаны музей, прысвечанызнакамітаму земляку, а у Гомельскайабласнойбібліятэцы – Мемарыяльная зала народнагапісьменнікаБеларусіАндрэяМакаёнка.